Bilfinger, Georg Bernhard an Bernoulli, Johann I (1724.11.12)
|
|
|
|
| Kurzinformationen zum Brief mehr ... | |
|---|---|
| Autor | Bilfinger, Georg Bernhard, 1693-1750 |
| Empfänger | Bernoulli, Johann I, 1667-1748 |
| Ort | Tübingen |
| Datum | 1724.11.12 |
| Briefwechsel | Bernoulli, Johann I (1667-1748) |
| Signatur | Basel UB, Handschriften. SIGN: L Ia 653, Nr.19* |
| Fussnote | Siegelspuren |
Viro Magnifico,
Dom. Joanni Bernoullio,
Sal. et off.
Georgius Bernhardus Bulffinger.
Scripsi ad Te ante hoc octiduum, et transmisi cum epistola Wolfiana excerptum ex Comment. Trivultinis.[1] Quod tam mature praesentes subjungam prioribus, spero non ingratum fore, si sequentia attenderis.
Accepi Epistolam ab Ill. Blumentrostio Petri I. Russorum imperatoris Archiatro Primario, Peterburgi d. 26. 7br. datam, qua me ex Wolfiana commendatione ad Professionem Moralium et Politicae Peterburgum vocat; addito, se id jam 24. Maii in suis ad Wolfium literis monuisse, ut mecum de ea re agat, siquidem eos, qui ab ipso commendentur, cum voluptate acceptaturi sint, et honestissime collocaturi, qui scientiis in Russia praesident; sperare se igitur, quod inter nos de ista re convenerit, et proxime responsorias a me ex votis suis ipse accepturus sit; oblatis etiam ad iter faciendum sumtibus 250 Imper. literas hic memoratas non accepit Celeber. Wolfius, ita enim ad interrogationem a me per litteras factam nuperrime respondit: intercidisse igitur illas, non dubitamus. Petiit vero, ut, quoniam in suis ad Te litteris de abalienatione Russorum nonnulla suspicatus sit, certiora Te doceam eo consilio, ut, quod de filio Russis commodando secum egeras, ex arbitrio Tuo urgeri amplius valeat, aut dirigi ex praescripto Tuo. Fateor ego, me non abhorrere ab acceptanda vocatione, modo plures eo Viri Celebres sese conferant, ne intercidat institutum paucis innixum. Cel. Heisterum, Anatomicum Germaniae praestantissimum, audio eandem tenere sententiam.
Ill.mo[2] Blumentrostio respondit denuo Wolfius a me admonitus ante hoc octiduum: itaque non dubito, ipsum de Tua voluntate certiorem fecisse Virum summum, etsi de eo nihil erga me disertius meminerit.
Accepi utrumque Exemplum schediasmatis, pro me, et Wolfio;[3] Curabo proxima occasione, ut id ad ipsum deferatur. Ego et Tibi et Filio gratias ago habeoque maximas, quod me vestra institutione dignemini. Legam ista, uti cum fructu, sic cum voluptate ingenti, quamprimum licuerit respirare a litibus metaphysicis. Quoniam Cl. Weismannus noster, Theol. Prof. Extr. proxime meletemata edet Langianis similia: itaque constitui, quae in usum Auditorii mei in chartas conjeceram de controversiis Wolfianis similiter typis committere, et id quidem cum Censura Facultatis Philosophicae, et heic loci, ut universis constet, me non metuere judicia intelligentium.
Velim tamen, ut neque de vocatione Russica, neque de hoc instituto quicquam publice constet, dum id pro nostris circumstantiis congruum judicavero. In Epistola Blumentrostiana plurimus in philosophiam Wolfianam favor emicat: Neque id argumentum e postremis est, quod animos mihi addit renunciandi patriae, ut usui sim genti amplissimae.
Vale, Vir Maxime, et siquid monendum duxeris, vel in meis ad Virum Illustriss. responsoriis, quas post tres forte hebdomades, ad ipsum curabo, voluntatem mihi Tuam significa, cum placuerit.
Dab. Tubingae d. 12. Nov. 1724.
A Monsieur,
Monsieur, Jean Bernoulli,
Grand-Mathematicien, et Professeur ord.
Membre des Societés Royale des Sciences
à Paris, Londres et Berlin etc.
Bâle
Fussnoten
Zurück zur gesamten Korrespondenz