Bernoulli, Johann I an Wolleb, Daniel (1713.06.12)
|
|
| Kurzinformationen zum Brief mehr ... | |
|---|---|
| Autor | Bernoulli, Johann I, 1667-1748 |
| Empfänger | Wolleb, Daniel, 1692-1763 |
| Ort | Basel |
| Datum | 1713.06.12 |
| Briefwechsel | Bernoulli, Johann I (1667-1748) |
| Signatur | Basel UB, Handschriften. SIGN: L Ia 675:Bl.194 |
| Fussnote | |
Doctissimo et pereximio Viro
Danieli Wollebio
S. P. D.
Joh. Bernoulli
Liberatus nonnihil a doloribus podagricis, paucula ad Te scribere constitui quae sint responsionis loco ad Litteras Tuas humanissimas die 24. Aprilis datas,[1] ut Te de mei in Te animi affectu et amoris continuatione, non tam certiorem reddam (utpote non dubitantem) quam in recta opinione confirmem, daturus operam diligentem, ut quemadmodum hactenus ita porro data qualibet occasione candorem meum reipsa testatum dem. Gaudeo vehementer usque adeo Tibi arridere statum quo nunc es, ut eum vix meliorem reddere sponte agnoscas.[2] Sunt hi primi fructus quos percipis ex studio mathematico, de quo si meministi multoties dixi, non tantum ad animi recreationem facere, sed et ad vitae nostrae commodum et sustentationem, si non Basileae, ubi scientiae parvi penduntur saltem aliis in locis magnum praesidium afferre et Tibi imprimis quem et ingenio et diligentia pollentem videbam ex hoc nostro studio majorem quam ex studio Theologico accreturam utilitatem constanter praesagivi; vides non vanum me fuisse vatem; perpende vero ex primitiis istis, quanta Tibi aliquando messis sit speranda quamque uberes fructus, quos laetus colliges ubi ad maturiorem aetatem perveneris atque Famam (scriptis ut spero a Te edendis) nominis Tui per orbem eruditorum excitaveris, quippe quae unica est via ad honores licitos, ad dignitates, ad munia publica, atque etiam ad permissam bonorum congestionem grassandi, simul et ab obscuritate in qua hic victitant tot vilia et servilia ingenia se vindicandi. Id mihi maxime est voluptati, quod gloriari possim me prima in Te jecisse fundamenta quibus olim Famae Tuae claritatem inaedificaturus es; nec minori est gaudio, quod hoc grata mente agnoscas, agnitumque multis argumentis et verbis testeris, id quod mihi satius est multo quam si me maxima remuneratione mactasses[;] caeterum hoc unicum peto ut eundem erga me serves animum quem ego erga Te servabo, nec temporis locive longinquitas (ut quandoque fieri solet) oblitere[t] in Te mei memoriam. Vale amicissime Wollebi et me ama.
Dabam Basileae a. d. XII. Juni 1713.
Fussnoten
Zurück zur gesamten Korrespondenz